عکاسی در ابتدا با تجربه نگاری از عکس‌های دیده شده و همچنین تماشای عادی محیط پیرامون آغاز می‌شود. اما عکاسان مشتاق و پیشرو پس از مدتی متوجه می‌گردند آنچه را که با چشم می‌بینند نمی‌تواند در قاب بگنجانند چراکه تصاویر ثبت شده فاقد احساس لازم می‌باشند. از این رو، به تدریج روی به فراگیری دانش عکاسی حرفه‌ای و اصول فنی می‌آورند. اندکی بعد و پس از فراگیری تکنیک‌های عکاسی نیز مشاهده می‌گردد که عکس‌ عموماً همان تصاویر مرحله نخست، یعنی تجربه نگاری صرف بوده که به لحاظ فنی تقویت گریده‌اند؛ اما هنوز هم احساسات و نگاه عکاس در قاب جاری نیست. این عکس‌ها معمولاً جذابیت و تأثیر مورد نظر را بر روی مخاطب ندارند. به بیانی،

گمشده عکاسی در بین بیشتر علاقه‌مندان به این فن - هنر، نگرش عکاسانه می‌باشد؛ یعنی عدم تبحر و درک روشنی از زیبایی شناسی و ترکیب‌بندی

 در دوره‌های متوالی آموزش " نگاه عکاسانه " برآنیم تا عکاسان بتوانند به تدریج با استفاده از تجربیات و مهارت‌های کسب شده و نگرش - بصیرت - خود به جهان پیرامون و دنیای امروز، ضمن تعمیق نگاه به عکاسی، راه و روش مشخصی برای بیان آنچه در دل و ذهن بر پایه بینش شخصی و خلاقیت دارند یافته و بتوانند آن را در قاب دوربین جای دهند تا از قدرت این ابزار بهره‌مند گردند. این زمانی است که عکاس دوران دگردیسی خود در عکاسی را پیموده و از مرحله تکرار و تجربه به مرحله تألیف رسیده است که آغاز تبلور ذهن یک هنرمند محسوب خواهد گشت.

در کلاس‌های تخصصی نگاه عکاسانه، ضمن بحث‌های فنی و تخصصی در خصوص اصول زیبایی شناسی عکس، نقد عکس، شناخت شاخه‌های عکاسی و تمرین‌های عکلس مستمر و برنامه‌ریزی شده عکاسی، هنرجویان گرایش عکاسی مورد علاقه‌‌ای خود را که در آن مستعد می‌باشند شناخته و به تدریج بر تقویت نقات قوت خود و رفع کاستی‌ها خواهند پرداخت تا به مرحله تألیف در عکاسی که همانا ارائه " نگاه عکاسانه خود در اثر " می‌باشد برسند.

← نوشتاری دیگر در معرفی نگاه عکاسانه

آموزشگاه آزاد هنرهای تجسمی قدیمی
دپارتمان آموزش عکاسی حرفه‌ای